28-09-2012 vrijdag

Lekker geslapen maar niet zo lang de wekker ging weer om 8 uur, om half 9 naar de receptie gelopen waar je een ontbijt kon halen om op je kamer op te eten, how weird!!! Nou t ontbijt stelde ook niks voor, maar ze hadden een broodrooster voor t brood, koffie en jam en mini muffins. Bij D & A op de kamer zitten eten net als gisteravond met de tafel tussen de bedden....daarna pasjes van de kamers in een bak gedeponeerd en in de auto eerst naar belgie gebeld want Yannic is jarig vandaag, daarna zijn we via weg nr 1 naar Carmel gereden, onderweg gestopt bij de zee voor wat pics. Jammere was dat t wat mistig was, geen zon. In Carmel ( hier was Clint Eastwood ooit burgemeester) aangekomen zijn we naar de zee gelopen met onze voeten door t zand gestruind. Daarna wat door t dorpje gelopen. Echt heel leuk met van die Anton Pieck huisjes. Nog een lekkere meeneem koffie gehaald en wij hadden gezien dat in de straat erachter een brandweerkazerne zat, maar we hadden nog niks tegen onze brandweerman gezegd. Dus Arjan liep nietsvermoedend achter ons aan tot hij t zag, was een mooi gebouw. Foto's gemaakt enzo...op een gegeven moment waren we Diana kwijt, John voorspelde dat als zij naar binnen was gegaan een shirt zou proberen te scoren en ja hoor daar kwam ze aan met een brandweerman die in zn hand een tshirt had van de fire department Carmel. Wat kent John zn zusje toch goed.... hij wilde graag een shirt van Arjan maar die zat in zn koffer, dus t was 20 dollar betalen. Natuurlijk op de foto voor een brandweerwagen, daar werd speciaal het rolluik voor omhoog gedaan. 

Het was ondertussen al kwart voor 12 dus nodig dat we zouden vertrekken, we hebben wegnr 1 weer opgezocht en de route ging slingerend langs de kust verder naar beneden.

Bij de Bixby Creek bridge zijn we gestopt, deze hoogbrug stamt uit 1932 zo zonde dat t zonnetje zich niet liet zien, maar ja wat doe je eraan. We kregen honger en met dit mooie uitzicht voor ons hebben we de grote gezinszak chips naar binnen gewerkt hmmmm dat smaakte goed.....sorry Patrick net als t ontbijt niet echt Sonja proof!!! maar wel lekker.

We zijn verder gereden en kwamen een eindje verder langs het Pfeiffer Burns State Park, hier moest een waterval zijn, alleen heette t park dat ik bedoelde Julia Pfeiffer Burns State park, dus ja bedoelen ze hetzelfde park daarmee of niet?? Hier stond wel aangegeven een route die je kon lopen naar de waterval, Diana voor het zekere nog gevraagd in een restaurant of er wel water was anders deed ie t niet en liepen we voor niks..nee hij staat niet droog, oke vooruit dan maar, t mooie van die waterval was dat t op zee uitkwam, dus ik dacht we gaan onder de snelweg door (zoals vermeld stond in t boekje) en we zien m, nou de route begon klimmend omhoog over trapjes en zanderige paadjes, pfffffff de zon was al gaan schijnen en wij de vrouwen hadden t bloedheet, na een min. of 10 hadden we t al wel gezien en lieten de mannen met camera's verder gaan....wij terug naar de auto en de mannen verder op zoek naar de waterval....bij de auto aangekomen hebben we toch denk een uur zitten wachten voordat we onze partners weer zagen...bleek er wel een waterval te zijn maar niet diegene die ik wilde zien.....maar wij waren blij dat we niet verder mee omhoog gegaan waren want t was nogal een flinke klim geweest.

Veel te laat als gepland hervatte we de route weer, we kwamen langs een eettentje wat vermeld stond als mooi uitzicht en lekker eten, "Nepenthe" genaamd. Een nederlander die ons hoorde twijfelen, of we daar of bij een lager gelegen cafe wat zouden nemen, zei dat we er geen spijt van zouden krijgen en dat t eten heerlijk was, oke vooruit wij t trappetje op naar boven, mn oog werd gelijk naar een plant getrokken waar een kolibrie om heen hing te fladderen, mooie vogeltjes alleen niet echt fotogeniek ARGH!

We moesten ons eerst aanmelden, je mocht niet zomaar ergens gaan zitten en we moesten buiten op een kussen gaan zitten wachten tot je werd geroepen om je plek aangewezen te krijgen. Even later werden we meegenomen. De mannen hadden een broodje met beef en een salade en een bakje met soort van jus. De vrouwen hadden gerookte zalm met een soort van dikke ongezouten chips....Het was lekker.

Ondertussen was t al tegen 4en en we moesten nog wel een eindje rijden, afgerekend en bij de auto de tomtom ingesteld en deze gaf nog 158 km aan, nog meer dan 3 uur rijden pfffff zo lang??? dan zouden we pas na 7en aankomen. De mist of bewolking was weer komen opzetten, na ff gereden te hebben kwamen we dus wel langs de waterval die ik bedoelde, John stopte nog of we m wilde zien, maar nee rij maar door, t is toch bewolkt en ik zag die trap naar beneden en had al geen behoefte meer. De weg ging slingerend langs de rotsblokken en diana en ik werden er misselijk van, bij een punt waar de zon ff doorkwam gestopt om weer bij te komen.....later werd het slingeren stukken minder, we kwamen nog langs een uitkijkplek aan t strand waar vele zeeleeuwen lagen, dit was leuk om te zien.

Rond kwart voor 7 kwamen we bij t hotel in Pismo beach aan, het zag er erg mooi uit en het ligt zo dat het uitkijkt op zee, na het inchecken eerst ff de kamer bekeken, deze zag er ook super uit en vanaf het balkon hebben we zijuitzicht op zee en t zwembad/whirpools, maar daar zullen we helaas geen gebruik van maken. D & A hebben kamernr. 214 en J & M 212.

Nadat we alle spullen uit de auto gehaald hadden zijn we bij de receptie gaan vragen waar je hier ergens kon eten, de jongen noemde 2 tentjes en 1 ervan was volgens hem goed "Ventana Grill" Daar aangekomen na 5 minuten gelopen te hebben, was t me toch druk binnen niet normaal, t zou een half uur tot uur duren voor we een tafel hadden, we kregen een apparaatje mee, dat zou rood worden (hadden we bij andere gezien) als we aan tafel konden, dus met een drankje een plekje gezocht en wachten tot we konden eten, al met al viel t wachten best mee. Aan tafel kregen we de kaart, daar stonden best veel mexicaanse gerechten op, dus t was echt van wat krijgen we nu weer voorgeschoteld, vorige keer was geen succes geweest, maar t smaakte lekker, Arjan en ik hadden vlees met rijst en bonen en John en Diana gingen voor de taco's met kip/beef. Ik heb later nog een toetje op. We hadden nog grote plannen om te gaan kaarten vanavond maar iedereen heeft een dipje en is moe, dus we zijn na het eten gelijk naar de kamer gegaan. maar ja ik moet eerst t verslag nog typen de rest ligt denk ik al te pitten, in ieder geval John wel met de afstandsbediening in zn hand ;)) en over een half uur is ie jarig (amerikaanse tijd) ...

In ieder geval gaat morgen de reis naar LA, waar t volgens internet 35 graden is, dat wordt zweten!!!!