25-09-2012 dinsdag

Nou we werden al vroeg gewekt door t lawaai van de Harleys die hier onder t hotel geparkeerd stonden, wat een pokkeherrie zeg, dat heeft zeker wel 2 uur geduurd dat lawaai. Ook de mensen in de kamer boven ons begonnen om half 7 al te schuifelen over de vloer. Nu is t bijna half 9. De wekker zal zo wel gaan, Tijd om op te staan.

Om 9 uur zijn we gaan ontbijten bij de lekkere bakker van gisteren, De mannen hadden weer scrambled eggs, toast en bacon, Diana ging weer voor de belgische wafel en ik had de french toast, wat smaakte naar de bij ons bekende wentelteefjes. Ook gingen we weer voor de latte caramel. Na t eten hebben we nog wat lekkers gekocht voor onderweg.

We hadden nog steeds geen tomtom, maar op de hoek bij t motel zat een winkel waar ze deze verkochten, dus wij naar binnen en ja hoor ze hadden m. In t nederlands ook nog. De man probeerde ons nog wat lenzen voor de camera aan te smeren maar dat hebben we afgewimpeld. Bij t motel hebben we de koffers gepakt, afgerekend en geld gepint.

Daarna in de auto de tomtom in gesteld, maar nederlands gesproken deed ie alleen als dat gedownload was van de tomtomsite...nou wij laptop aan om te kijken maar konden t zo snel niet vinden dus dan maar de amerikaanse taal....we rijden weg en horen in een knauwerig nederlands hiejr noar lingsch afsloan, wij lagen helemaal in een deuk hahaha nu weer nu ik dit typ.

We waren net op weg toen we ineens langs lombard street kwamen met dat steile bochtenweggetje, dus hup auto geparkeerd, foto's gemaakt de cable car stopte hier ook dus Diana en ik hopte on voor een picture, NICE!!!

Daarna via de Golden Gate Bridge naar Muir Woods, maar goed dat we gisteren de GG Bridge gezien hadden want nu was er echt niks van te zien, helemaal in de mist. We zijn eroverheen gereden, wat nu niet zo'n impact had omdat je toch niks zag.

Na een dik half uur over een slingerende weg (misselijk) waren we bij de ingang van Muir Woods NP. Op de parkeerplaats was t keidruk, maar je zult maar Treffers heten he, voor ons neus reed iemand weg dus johnny draaide zo de auto in dat vak, mooi wij staan!! lekker puh voor al de wachtenden die voor ons waren, maar net in de verkeerde rij stonden.

Bij de ingang van t park hebben we een NP pass gekocht voor 80 dollar, zodat we in alle Nationale Parken kunnen zonder steeds te hoeven betalen. Het jammere was dat Diana meedeelde dat ze die pass thuis had liggen, die had ze namelijk van Karin gehad die ook pas in Amerika was geweest, maar ja wat doe je eraan!!!

Muir Woods is een van de weinig overgebleven oerbossen met sequoia's (de oudste is ten minste 1000 jaar). Het bos is genoemd naar John Muir een 19de eeuwse natuurliefhebber die van Yosemite een nationaal park maakte. We hebben hier een korte route gelopen omdat t al best laat was en we nog naar Mariposa moeten rijden en dat ligt in de buurt van t Yosemite park zo'n 350 km verderop. De bomen waren gigantisch hoog zeg, en t rook erg lekker naar bos. Stel foto's gemaakt en richting de uitgang even naar de shop voor een zak chips, mjammie!!!

In de auto aangekomen hadden we trek in onze muffin/croissant dus we waren nog met de tomtom aan t rommelen om t in te stellen en we wilde in de auto eten, stond er ineens een vrouw bij Diana voor t raam te zwaaien , dus zij deed open en die vrouw vroeg of we weg gingen, ja zei Diana, maar wij bleven nog staan, dus die vrouw stond heel geergerd te kijken, niet mauwen YANKEE!! Maar ja John in zn achteruit (dacht ie) en we maakte een snuk vooruit oeps verkeerde stand, bijna de afgrond in ;). We zijn toen maar een eindje verderop gaan staan om verder te puzzelen met onze Yank miep Samantha, ze kende de straat niet van waar we heen moesten, dus kwamen we erachter dat we ook t hotel in konden geven en die kende ze wel. Het was 13.00 uur en om 17.00 uur zouden we er zijn.

De reis ging lekker tot we op een gegeven moment hard op de rem moesten we schrokken ons kapot, vliegt er ineens een autoband met de velg er nog aan ons voorbij en die klapte op de linkerkant tegen de betonnen blokken, wij allemaal kijken welke auto als 3wieler reed, maar dat konden we niet ontdekken...was ff een schrikmomentje!!!.

nu is t 14.49 uur en we zijn net de snelweg afgegaan voor een plas en drinkstop bij de MAC. (heb al zovast in de auto t verslag getypt)

Nou we stappen uit de auto en t was bloedheet er kwam een fohnwind op ons af, terwijl t 2 uur terug nog frisjes was...dat dat zo kan schelen zeg!!!

De reis is verder voorspoedig verlopen je zag het landschap helemaal veranderen, dit begon al meer in de stijl van het kleine huis op de prairie te lijken, heel aangekomen in Mariposa wat overigens een leuk historisch centrumpje heeft echt in stijl de huizen zoals t vroeger was, beetje westernachtig met die houten huizen. T ligt dan ook aan de Highway 49 (historic route). We hebben de tank ff volgegooid, dit was de eerste keer dus vogelen hoe dat allemaal weer werkte, maar t is uiteindelijk gelukt, aldoende leert men.

Het motel lag 1 mijl verder , er is een grote parkeerplaats bij en alles deed ons denken aan die motels die je in films ziet. We hebben ingecheckt en kregen kamernummer 130 (j & M) en 132 (D & A). T ziet er leuk uit met zelfs een koelkast/magnetron en koffiezetapp met benodigdheden. John en ik hebben zelfs ieder een eigen bed, Arjan zei jullie kunnen lekker naar elkaar springen van bed naar bed, dat zullen we vanavond eens uit gaan testen ;)

Daarna zijn we met de auto richting t centrum gereden, ff de sfeer opsnuiven tussen die oude huizen. Nog een supermarkt gevonden voor de flesjes water en cola en dr pepper en een paar flinke gezinszakken chips. Je moet t zoutgehalte wel op peil houden.

Weer bij t motel aangekomen zijn we daar bij t restaurant neergestreken, de mensen waren heel vriendelijk en t bestelde eten was er ook in no time. Arjan en ik hadden een BBQ rib, Diana had kip met een korstje en gefrituurde uienringen en John had een stuk vlees en een paar stukken sparerib. Ik begin fanatiek een stuk rib eraf te halen maar t ging vrij moeilijk, ik maar denken wat zit er toch in dat vlees, PEZEN??? nee kan toch niet, tot ik zag dat Arjan netjes zn rib in stukjes had. Dus ik liet mijn afgezaagde stuk zien,met allemaal stukjes bot ertussen ja zegt ie maar die zijn al voor de helft voorgesneden hoor...ik had t dus niet gezien en was aan de zijkant gaan snijden, hij vond t knap dat ik door t bot heen gegaan was, scherpe messen hier haha....of ik heb een enorme zaagkracht ;)

t eten smaakte goed en we hebben allemaal nog een toetje na genomen...nadat we betaald hadden zijn we naar de naastgelegen lounge gegaan, hier stond de muziek hard aan, vanuit een jukebox die er stond, ik meen dat George Harrison blerde. Wij zochten een plekje achterin en Arjan ging wat halen, maar die vent achter de bar was straal bezopen en begreep er geen bal van...we hebben t gedaan met hetgeen we hadden, al was de koffie net slootwater de plantenbak die naast me stond heeft weer eens wat vocht gekregen. Op en gegeven moment ging een vrouw, tenminste ze moest als vrouw door t leven gaan want we zagen een paar heuveltjes boven dr buik hangen, maar door mij Bessie Turf genaamd meedeinen op de muziek van Surfin USA van de Beach Boys, dat lichaam begon mee te trillen, wij moesten hard lachen, hoorde ze toch niet...op de dansvloer stond een vrouw uit de maat mee te schudden, ladderzat die net daarvoor aan de etenstafel tot een hoogtepunt was gekomen, volgens de rest. Ik had wel gezien dat ze onderuit gezakt in de bank hing, maar blijkbaar had ze al meer gedaan wat niet echt hoorde.

geen idee hoe t allemaal in elkaar stak maar de barman was ineens met een vrouwtje pleite waarvan de man en kind nog binnenstonden...later stond ie in dr nek te zoenen enz...wij hebben ons kostelijk vermaakt hahahaha op een gegeven moment zijn we maar gegaan. Morgen is t karaoke hier dus eens kijken hoe t er dan aan toe gaat. Toch best wel rare mensen die amerikanen.

Helaas werkt het internet hier niet er hing een brief bij de receptie, misschien morgen, maar dat merken jullie vanzelf wel...