24-09-2012 maandag

Ik was nog iets vergeten, toen John gisteren zijn koffer openmaakte lag er een plakkerig goedje op zn kleren, hadden ze dus in zn koffer zitten snuffelen bij de douane en zn shampoofles bekeken, want de dop zat er niet goed op terwijl t een nieuwe fles was, met het gevolg dat de plastic zak waar t inzat niet goed dicht gedaan was en de shampoo een weg door zn kleding gevonden had.....lekker!!!!! Broeken onder de kraan afspoelen tot er geen schuim meer uitkwam en maar te drogen gelegd....

Om kwart voor 4 waren John en ik al wakker, dachten dat t al morgen was, maar we konden nog een paar uur doortukken. De bedden lagen overigens heerlijk.

Om 8 uur ging de wekker en om half 9 stond Arjan bij ons voor de deur te springen, klaar om te gaan ontbijten. We stonden nog ff te dubben waar we heen zouden gaan, maar om de hoek viel ons oog op een grote Bakkery (Boudin) en ja waar ze brood bakken hebben ze vast ook ontbijt. Dus die kant opgelopen en ja hoor ze hadden hier zoveel lekkers dat t moeilijk kiezen was. De mannen gingen voor scrambled eggs en bacon met toast en zelfs iets van friet of t zag er zo uit. De vrouwen hadden een belgische wafel met slagroom en vers fruit, erg lekker, nog een heerlijke latte caramel erbij mmmmmmmmmmm hoe wil je je dag anders beginnen.

Om 10 over half 10 zouden we opgehaald worden bij t motel door de super sightseeing tourbus, maar om 10 uur was er nog geen bus, op de papieren stond als er na 15 min nog niemand is bel dan dit nummer. John naar de receptie gegaan, maar dat vrouwtje was alleen maar pissed dat we bij haar geen toer geboekt hadden... wat een BITCH!! daar schoten we ook niks mee op, dus zelf maar gebeld en wat bleek, de bus was onderweg maar had oponthoud gehad, we zouden op tijd zijn voor onze boattrip van half 11 naar Alcatraz... ja ja ja...vooruit dan maar.

Een aantal minuten later kwam er een blauwe bus voorgereden, wij erin de bus draait de hoek om en rijdt een stukje en stopte alweer waren we bij t kantoor gekomen en moest iedereen in een andere bus (als we dat geweten hadden, zo'n kort stukje)...een hoop mensen liepen te zuchten dat we al zo laat waren enz.... Toen we aankwamen bij pier 33 voor de boottocht, stonden ze al op ons te wachten, wij blij dat we gisteren onze tickets al afgehaald hadden. We konden gelijk doorlopen en vrij kort daarna vertrok de boot. Het was maar kort varen, eenmaal van de boot af stond iedereen bij elkaar en nam een Yankee het woord. Hij legde kort wat dingen uit en daarna kon iedereen zn weg gaan. Wij hebben eerst maar een toiletje opgezocht, want van die grote bekers koffie moet je echt wel sassen. Daarna zijn we naar boven gelopen waar je een audio guide kon halen in t Nederlands, de tekst is ingesproken door de gevangenen van Alcatraz, alleen in t nederlands natuurlijk niet.... In 1859 stichtte t leger hier een fort dat tot 1907 de baai bewaakt en daarna een militaire gevangenis werd en van 1934 tot 1963 deed het fort dienst als zwaar bewaakte federale gevangenis. O.a. zat Al Capone hier gevangen

We zijn door het gebouw gelopen en hebben vanalles bekeken, cellencomplexen, eetzaal, bibliotheek (nu zonder boeken haha) met uitleg via onze audio guide, allemaal wel indrukwekkend als je hoort wat daar afgespeeld heeft. Op t laatst hadden we nog net tijd voor een korte film en toen konden we weer terug naar de boot omdat we om half 2 weer present moesten zijn voor de rest van de tour. Om 1 uur stonden wij achterop de boot met een hotdog/nachos met kaas in ons hand naar t eiland te kijken wat langzaam kleiner werd.

Daar aangekomen iedereen naar de bus, instappen en karren maar, weer gingen we eerst langs t kantoor en werd de groep gesplitst omdat niet iedereen hetzelfde geboekt had. Een paar mensen liepen een beetje rood aan, omdat t niet allemaal ging zoals zij wilde haha...

Als eerst reden we langs de cablecar van Hyde street er stond een flinke rij te wachten, we mochten niet de bus uit voor een fotoke. De eerste stop was bij de Golden Gate Bridge, helaas lag de top van de brug in de wolken of mist, hoe je t ook mag noemen. We hebben toch wel leuke shotjes kunnen maken, daarna zijn we richting de zee gereden hier stond vroeger het Cliff House een mooi victoriaans gebouw, helaas is het in 1907 afgebrand, maar een grote foto hing in de shop zoals t toen was.

We hebben een bak popcorn gekocht en de mannen koffie. De buschauffeur vroeg waar we vandaan kwamen en begon gelijk grapjes te maken over wooden shoes en windmills, dat laatste hadden zij ook, eenmaal in de bus reden we langs de Queen Wilhelmina Tulip Garden waar 2 molens te zien waren (for the dutch people on this bus)

we kwamen nog langs allerlei gebouwen/parken enz.... de mist kwam ook aardig opzetten dus we moesten snel naar het hoogste punt "Twin Peaks" Vanaf hier had je een schitterend uitzicht over de stad, normaal zie je dan ook de golden gate bridge maar die lag echt helemaal verstopt in een witte wolkenbrij. Paar shots genomen en hup in de bus. De rit ging verder langs tal van bezienswaardigheden waaronder de painted ladies de gekleurde huisjes uit de tv serie Full House, Nob Hill en China Town...

Bij de Fisherman's Warf konden mensen die dat wilde uit de bus stappen en deze zou dan doorrijden naar t kantoor waar de rest eruit kon dan zouden er weer bussen rijden langs de hotels om de mensen af te zetten. Wij wilde de cablecar zien waar we vanmorgen langs gekomen waren, dit was een stukje lopen, wel berg op dus dat was klunen...onderweg kwam t trammetje de heuvel afgezoefd....eenmaal beneden aangekomen stond er nog steeds een rij met mensen en we hadden t ook koud, stond een aardig windje. De rest van de dag was t mooi weer graad of 22.

We hebben even gewacht op een tram die gedraaid werd op de draaischijf, dat wordt gewoon door mensen gedaan die de tram rondduwen totdat ie met zn neus weer in de goede richting staat om heuvel op te gaan. Na dit gezien te hebben zijn we richting hotel gelopen en onderweg gelijk wat gaan eten. Bij een tentje waar ons de kaart van aan sprak zijn we neergestreken. De heren hadden een New York Steak met friet en de vrouwen een zalmmoot met rare aardappeltjes, maar die heeft Arjan op en zijn friet over ons 2en verdeeld..

t eten was lekker maar die vrouw die ons bediende verdiende een schop onder dr kont, wat een chagerijnig type zeg bah bah!!! Na een half uur stonden we al weer buiten zo vlug ging het en op de bon stond ook nog met pen aangekruist de tax van zoveel procent met Thank you erachter !!!!!... Toen we opstonden en haar negeerde riep ze nog keihard BYE BYEEEEEE, was t te weinig??

Aan de overkant hebben we bij de Cold Stone creamery een heerlijk ijsje genomen.

Nadat we terug op de hotelkamer waren na het eten, op internet de route opgezocht naar Hennie Rosenbrand. Hij is een neef van de moeder van John en Diana en is in 1962 naar Amerika geemigreerd. Hij woont in San Francisco, Arquelo boulevard 762. Tja als je toch zo kort in de buurt bent bij familie, zou het een gemiste kans zijn om er niet even langs te gaan. Voor we vertrokken (blijkt slechts 4,5 mijl van ons hotel af te zijn), getracht hem te bellen, maar geen gehoor. Op goed geluk toch beslissing genomen om te gaan.

Na een rit dwars door San Francisco en Arjan als de perfecte levende TomTom, staan we voor de deur bij nr 762. Er brand licht maar geen bel te zien, dus dan maar op de deur en ruiten bonken (scheelde niet veel of Hennie had ruiten kunnen vervangen door kloppen van Arjan hahaha). Na enige tijd wordt de deur opengedaan door een jong stelletje, die ons erg verbaasd aankijken en vragen "can we help you ?'. Nou dat konden ze ......... wij zoeken Hennie Rosenbrand from Holland. Blijkt het hun buurman (en naar later blijkt, huisbaas, te zijn). Op naar de volgende deur, zelfde verhaal ...... geen bel !!! Wederom gebonk, want ook hier ziet Arjan licht branden vanaf de straat en jawel hoor de deur wordt geopend en daar staat Hennie. Nadat hij van de schrik is bekomen, dat er zo onverwacht familie uit Nederland voor de deur staan, vraagt hij ons binnen, zich ondertussen exuserend voor de rotzooi. Hij is namelijk met een grondige verbouwing bezig in huis. éénmaal binnen moet Hennie zijn potten en pannen op het vuur in de gaten houden, hij was namelijk net echte hollandse erwtensoep aan het koken. Even later nadat dit onder controle is, gaan we onder het genot van een lekker rood wijntje zitten keuvelen over van alles en nog wat (hoe gaat het met de familie in Nederland, wat zijn de beslommeringen hier etc.). Het laatste nieuwtje van Hennie is trouwens dat hij aan het overwegen is om een extra vakantiehuis te kopen in Zuid-frankrijk en dan daar vandaan de familie in Nederland wat vaker en gemakkelijker kan bezoeken. Al met al vliegt de tijd en nadat we nog een tour door het huis hebben gekregen en ons op het hart is gedrukt dat als we weer eens in San Francisco komen we bij hem kunnen verblijven aangezien hij meer dan ruimte genoeg heeft en dit alleen maar gezellig vind, gaan we weer terug naar het motel.

Laatste dag hier, morgen gaan we landinwaarts richting Mariposa. ik zie dat t ondertussen al 1.17 uur is op de wekker dus tijd om te gaan slapen voordat ie morgen weer afgaat.