Zondag 18 september 2022

Vanmorgen bij het ontbijt was  alles al zowat opgegeten, er lag vrijwel niks…dus we hebben het overschotje op. Het werd ook niet bijgevuld, wel slecht denk ik dan. 

We hebben gevraagd hoe we het beste naar Pompeii kunnen gaan en het meisje vd receptie heeft opgeschreven welke trein we het beste kunnen nemen.  

Op de kamer onze spullen gepakt vannacht de camera’s al opgeladen dus we konden weer op pad. Het was 18 minuten lopen naar het treinstation Ercolano Scavi, 1.2km.

Het was hartstikke druk op straatjes met al die Italianen, mannen die zaten te kaarten of gewoon op een stoel buiten zaten te buurten met elkaar. Bij het stationnetje aangekomen zat er weer een oude  man achter het loket die geen woord Engels kon, terwijl dit toch ook de stopplaats is voor mensen die naar het Herculaneum gaan en een Vesuvius toer hebben geboekt…. Maar het is gelukt een retourtje Pompei voor in totaal 8,80 euro. Nou een heel verschil dan met de taxi. De trein zou pas 3 kwartier later komen dus zijn we vast naar perron 2 gegaan. Alle bankjes stonden in de felle zon dus hebben we een plekje opgezocht waar we alleen konden staan in de schaduw. Even later kwam er een stelletje bij ons staan en vroeg of hier de trein naar Pompei ging, wij zeiden dat we er ook heen gingen dus hebben we samen staan wachten. Van Origine kwamen ze uit India maar geboren in Kenia en wonend in UK. John maar babbelen met die gast hahaha dat kan ie wel.

In de trein zaten we ook bij elkaar, zij hadden al kaartjes voor Pompei wij nog niet. We dachten eerst dat we in de verkeerde trein zaten en dat was misschien ook wel zo omdat hij niet stopte op de plek wat ze vanmorgen hadden aangegeven bij het hotel wanneer we eruit moesten. Het was een rit van 20 minuten dus die jongen vroeg waar we woonden en John uitgelegd en of hij misschien de Efteling kende….. nee kende hij niet, wel Amsterdam en Eindhoven, zelf kwamen ze uit Londen, maar een jongen die aan de andere kant van het padje zat en stiekem ons gesprek had zitten afluisteren zei Hey I’ve been to the Efteling very Nice park….zo hé en waar kom jij vandaan dan? Uit Ierland, oh oké, grappig. Maarre zitten we in deze trein goed naar Pompei, ja moet ik ook heen…mooi.  Bij het station aangekomen kwamen we dus aan de oostkant van Pompei aan. Wij lopen met 4en werden we overal bij van die info kantoortjes aangehouden of we een audioguide wilde, nee wilde we niet, maar we willen wel zo’n plattegrond als dat kan. NEE zei dat vrouwtje heel kattig dat is niet de plattegrond, nou volgens mij wel als we zo kijken…willen jullie nou een audioguide? Nee! En draaien met dr ogen van daar heb je weer van die domme lui die t op eigen houtje gaan doen….

Enne de ingang is nog 4km lopen hahaha ja echt joh? Volgens onze foon niet… nou doeiii en ze vloekte ons nog na…. 1 minuut later zagen we een ingang niet de hoofdingang maar duidelijk een ingang, er stond amper een rij terwijl we gelezen hadden dat het lang kan zijn. Die Indiase jongen vroeg of we toevallig ook een gids wilde want dan konden we met 4en dat doen. Wij zeiden ook het is zo groot hier ga maar rondlopen waar alles is… ja dat hebben wij ook, zei hij. Hij zei kopen jullie een kaartje dan ga ik iets regelen. We hebben wel nog een tijdje moeten wachten maar daar was dan onze gids Antonio… niet de taxi chauffeur van gisteren maar een hele gezellige man, hij heeft denk ik wel 2,5 uur gebabbeld over wat hier allemaal heeft plaatsgevonden en hoe men dit ontdekt heeft. We waren zo druk met luisteren en kijken dat ik soms vergeten ben foto’s te maken met m’n foon dus heb er niet zoveel de rest staat op camera. Onderweg kwamen we de Ier weer tegen en die begroette ons heel enthousiast. Het was zeker de moeite waard zo. Antonio bedankte ons en zei nog welke exit we moesten hebben, anders moesten we weer helemaal terug naar waar we vandaan kwamen. Met z’n 4en zijn we verder gelopen en kwamen we nog allerlei bezienswaardigheden tegen voor een fotostop.  Bij de uitgang wat drinken gekocht en gevraagd waar het station was. Het juiste station waar we eigenlijk vanmorgen moest uitstappen. We komen daar aan zij moesten de andere kant op richting Sorrento en wij richting Napoli. Nou op ons perron stond me toch een volk, ik zeg tegen John wat doen we? Ja we gaan maar mee want wie weet is het bij de volgende trein ook zo druk. Nou we hebben afscheid genomen van het koppeltje en zijn snel naar het perron gegaan. We stonden er net toen de trein al aankwam. We moesten zowat allemaal staan. Vlak naast ons stonden Amerikanen, die man begon ook te praten tegen ons, waar we vandaan kwamen en of we van voetbal hielden want dat deed hij ook en hij vond Nederlandse mensen leuk hahaha…. Maar toen reden we ons stationnetje binnen en moesten we eruit voordat de deuren weer dicht zouden klappen. 

Op het perron ff een bankje opgezocht want m’n voeten deden zo zeer ik kon amper meer lopen…. Daarna weer op de straat kwamen we een langs een eettentje en zijn we daar gaan zitten. We dachten we eten al vast wat dan hoeven we straks weer niet de hort op en kunnen de voeten even bijkomen. Ik had niet zoveel honger dus heb een tosti op en John zo’n zelfde gerecht als gisteren entrecote met kaas rucola en tomaatjes. Zelfs de tomaatjes at hij op die normaal aan de kant gelegd worden. Smaken hier veel lekkerder. 

We wilde nog een toetje maar het duurde lang dus John ging naar binnen om te vragen voor 2 tiramisu, maar die man raakte in paniek achter de bar want hij sprak geen engels en de jongen die dat wel kon was net pizza aan het bezorgen. Gelukkig kwam er net een jonge klant binnen die zei zal ik het even vertalen? Dus zo gezegd zo gedaan de tiramisu was op maar hij had wel lemon cake…ook goed. Was nog heerlijk ook. We hebben afgerekend en zijn de 1,2 km terug gaan lopen, onderweg nog een schepijsje op en nu zijn we kapot… blij dat we niet meer op pad hoeven vanavond. 

Morgen weer een dag.