Maandag 19 september 2022

Om kwart over 9 zaten we aan het ontbijt, gelukkig hadden ze nu nog wel vanalles. Ik had al vast m’n bordje met wat dingen buiten gezet en wachtte op m’n brood uit de broodrooster. Komt John even later aan van jij had toch al buiten wat neergezet? Ik zeg ja, hij zegt ze hebben alles weer opgeruimd hahaha…jeetje ikke naar de keuken om m’n bananen yoghurt en jam want deze smaken lagen niet meer bij het buffet, terug te halen. Vrouwtje 1000 excuses hahaha geeft niet. Maar dan denk ik als dat er staat op een tafel en mensen zijn eten aan het halen haal je t toch niet weg? Maar goed het zal wel. We hebben op ons gemakje gegeten met de vulkaan aan de ene kant en de zee met Napels aan de andere kant. Daarna onze spullen gepakt en John is al met de koffers naar de auto gelopen dan zijn we die al kwijt, de rest hebben we meegenomen naar de receptie waar we afgerekend hebben. Toen naar de auto en weg van deze griebus parkeerplaats. Door de drukte weer richting snelweg en wat hebben ze weinig geduld die Italianen, echt. We moesten euro 2,10 tol betalen. Na een tijdje gingen we de snelweg af en door een slingerweg door de bergen richting amalfikust naar het plaatsje Ravello. Het was maar 48km rijden maar deden er anderhalf uur over. Ik heb het vrouwtje van ons volgend verblijf geappt dat we er over 30 min zouden zijn daar had ze om gevraagd. Ze heeft gelukkig een garage waar we gebruik van mochten maken wel tegen betaling, maar het is hier zo’n toeristisch plaatsje de auto’s stonden al ver van het centrum geparkeerd tegen de rotswanden. Toen we er bijna waren werden we tegengehouden door een verkeersregelaar ik zeg tegen die man dat we daar en daar moesten zijn en hij zei dan moet je daar door de tunnel dan kom je aan de andere kant van die straat…. Ok wij ff zoeken maar we zaten zo in de juiste straat, keidruk hier gewoon geparkeerde auto’s met knipperlichten aan die dan ff ergens een koffietje doen of een broodje gaan halen. Wij zagen de ingang van de garage al maar het vrouwtje was er niet ik weer berichtje gestuurd en ze zei 2 minuten….ff later kwam er een smartje aangescheurd met een klein vrouwtje erin. Ze heeft de deur van de garage opengemaakt en er stonden al 3 auto’s binnen och jee hoe krijgen we die bak van ons erin, maar na heel wat draaien steken heen en terug is het Johnny toch mooi gelukt. Your a good driver zei ze hahaha….de spullen die mee moesten uit de auto gehaald want we wisten dat we 70 traptredens omhoog moesten, dus maar 1 koffer meegenomen…. Was wel zwaar zo volgeladen met tassen maar we zijn er gekomen. Het zweet stond op ons hoofd. Ze heeft alles uitgelegd en laten zien en we zijn eerst ff in de gemeenschappelijke ontbijtruimte gaan zitten om te relaxen dan gaan we straks het dorpje in. Hier zijn we 2 nachten.

Om een uur of half 4 zijn we het dorpje ingelopen, erg toeristisch hier, vele winkeltjes en terrasjes. Bij villa Rufolo hebben we een entreekaart gekocht waar je een mooie tuin en mooi uitzicht op de kust hebt. In de 13e eeuw bouwde de familie Rufolo hun landgoed op de hellingen van de Amalfikust. Later is het gekocht door een Schot die de tuinen opnieuw heeft laten aanleggen. Ook zijn er diverse films hier opgenomen. Helaas was er een festival geweest waar ze het podium van aan het afbouwen waren. De tuin die daar aan ligt was niet zo mooi meer. Er stonden een stel Italianen man en vrouwen die gezamenlijk op de foto wilde met de bergen en kust achter hun en ik was weer de klos. Die man geeft z’n mobiel met hele uitleg hoe ik het moest doen dus ikke knippen… kijk eerst maar of ze goed zijn nou ze waren zeer tevreden en omdat ik een camera om m’n nek had dachten ze dat ik een professionele fotograaf was hahaha, ik zeg nee hoor dat ben ik zeker niet…. Ik doe ook maar wat dacht ik. John en ik zijn verder rondgelopen. We zijn nog een helemaal in de top van een toren geweest met een supermooi uitzicht helaas wel rondom afgezet met glazen platen die vol vette vingers zaten, dan maar proberen boven het glas te knippen op goed geluk. We hadden dorst gekregen en zijn op het pleintje neergestreken op 1 van de terrasjes. Een drankje ging er wel in, ff bijkomen van al dat geklim. Dit dorpje ligt tegen een helling dus het gaat op en neer, Trap op trap af. Om een uur of 7 waren we thuis en hebben we nog ff op de tablet gezeten. Buiten zaten een paar jongens die hier voor een bruiloft waren. Ze waren van Italiaanse afkomst maar woonde in UK. Het was best fris geworden buiten, weer al die trappen af om m’n vest uit m’n koffer te halen die in de auto stond. Daarna zijn we een hapje gaan eten met super mooi uitzicht. In het donker met de lichtjes langs de kust, hier en daar werd er vuurwerk afgestoken. We hebben lekker gegeten, daarna zijn we terug naar de kamer gegaan. Is weer mooi geweest voor vandaag.