Rhodos zondag 28 mei 2017

Na het ontbijt is John ff naar de receptie gelopen om te vragen of ze wisten of het klooster Moni Thari open was. Marina  was gaan bellen maar geen gehoor, dus denk op zondag gesloten, wat t boekje al zei ( ma -zat open). gelijk ook gevraagd of we het huisje een dag langer kunnen aanhouden omdat we pas savonds terugvliegen en helaas dat kon niet want ze zaten helemaal volgeboekt, maar ze doen ook zaken met de Mojito beach rooms hier paar km verderop en daar heeft ze nu een kamer geboekt voor ons. Dit ligt aan t kiezelstrand dus we kunnen die dag daar nog vertoeven voor we naar de luchthaven gaan. Wel zo fijn. 

Toen John weer terug was zijn we met de auto op pad gegaan, het zonnetje scheen en de auto gaf 25,5 graden aan. We wilde een route rijden via het zuidwesten. In het ANWB boekje stond een route die we gedeeltelijk gedaan hebben. Vanuit ons dorpje het binnenland in, we zijn geen auto tegengekomen...geen vangrail langs de weg en t was vrij smal, dus goed opletten, op sommige plekken lag er een hoop steen en puin op de weg misschien van de regenval van gisteren.... Bij het plaatsje Mesanagrós zou er een weg naar Arnitha moeten lopen maar t enige wat we zagen was een onverharde weg, dus die hebben we maar niet genomen beter ook voor de huurauto. We zijn gewoon de verharde weg blijven volgen, onderweg kwamen we vele kleine witte kerkjes tegen. Bij de eerste paar nog gestopt om te kijken....nog steeds geen auto op de weg gezien. Kunt wel zien dat dit gedeelte verre van toeristisch is. Bij Moni Skiádi zijn we gestopt dit was een klooster... dat een icoon bezit die in heel zuidelijk Rhodos wordt vereerd en daarom in de paastijd van dorp naar dorp wordt gebracht. T icoon zelf hebben we niet gezien of gemist... las t later pas in t boekje haha... buiten zat een jongen bij een souvenirs winkeltje, voor 0,50 c mochten we een foldertje meenemen, ach ja....

Er kwam nog zo'n orthodoxe priester voorbij maar toen hij zag dat ik een foto wilde maken ging hij snel net z'n rug naar ons toe staan...hè wat flauw. 

Ondertussen was er nog een auto met vier Fransen aangekomen en wij vertrokken weer, de route ging slingerend richting zee omlaag.... aparte groei hier ook van struiken...t weer begon weer wat frisser te worden. In Apolakkia aangekomen, zagen we op t pleintje van die mooie bomen met blauw/ paarse bloemetjes en rondom allemaal tavernes. Nou t ene na t andere vrouwtje stond te wenken dat we bij hun de auto moesten zetten om te komen eten..

 Ja zeg we wilde alleen een foto van die bomen hebben... dus toen we die vastgelegd hadden zijn we ook weer vertrokken. Aangekomen in het plaatsje Monolithos, de bordjes naar de burcht gevolgd, de dorpjes zijn hier allemaal zo klein dat je er zo weer doorheen bent. De burcht was meer een ruïne geworden, na wat geklauter omhoog hadden we dan een schitterend uitzicht op zee, uiteraard stond hier weer een wit klein kapelletje met een al wapperende Griekse vlag. De vesting was een belangrijk seinstation van de johannieters, die via een keten van dergelijke bases met licht en vuursignalen berichten naar hun burcht in het huidige Bodrum konden versturen. Hier even wat rondgelopen en foto's gemaakt weer terug bij de auto hebben we onze reuzendonut gegeten, dat smaakte goed. We zijn weer terug gereden naar t dorpje want daar moesten we de andere kant op richting Siána, na 4 km waren we er, maar door t geslinger lijkt t veel langer. We zagen een mooi parkeerplekje voor de auto gelijk stond er weer een vrouwtje te roepen dat we in d'r olijfwinkeltje moesten komen kijken.... ja straks zei John eerst de kerk bekijken.... we hebben vandaag alleen maar kerkjes gezien, bezocht en kaarsjes opgestoken  haha, ja daar stikt hier van... maar deze ( Agios Pandelimonoskerk) was wel heel mooi zowel van buiten als van binnen, helaas waren er geen folders van, de vrouw die bij de ingang wat dingen verkocht zei dat ze er mee bezig was maar dat t veel tijd vergde. We hebben bij haar een klein olijfolieflesje met gekruiste dop gekocht voor in de vitrinekast...  Verder was er ook nog een olijffabriekje en olijfmuseum maar hier zag het er maar doods uit. Weer richting auto gelopen en de route afgebroken omdat max verstappen moest rijden en John dit wilde zien.... ik weet niet wat voor route we hebben gereden maar de afslag die we genomen dachten te hebben hadden we dus duidelijk niet, we kwamen op een gegeven moment naambordjes tegen dat ik ze niet eens op de kaart zag staan.... op de gok maar die kant op gegaan en toen ineens viel m'n oog op een plaatsje op de kaart helemaal een andere richting als waar we dachten te zitten, naar wel al vlakbij huis, dus dat was mooi. Overigens wel een hele mooie slingerroute waar we weer geen 1 auto zijn tegengekomen, echt heel apart dit. Bij het welbekende plaatsje Gennadi kwamen we de weg op en t volgende plaatsje moesten we al zijn dus lekker..... thuis aangekomen tv aan maar helaas verstappen was  nergens te zien... ik was ondertussen op een ligbed aan t zwembad neergeploft en heb heerlijk nog van het zonnetje kunnen genieten. Tom Dumoulin kon de giro winnen dus toen het zover was maar ff gaan kijken naar ons Neerlands trots.... de Italianen op de tv zender werden helemaal gek haha

Het was weer etenstijd we hebben ons omgekleed en zijn naar Gennadi gereden en bij mama's kitchen neergestreken. Hier hadden ze een uitgebreidere kaart als bij Platanos. Ik had een vier kazen pizza de kleinste, want had die maten op internet al voorbij zien komen en die waren echt keigroot. John had een mixed grill en vantevoren nog samen knoflookbrood. Het smaakte lekker al kreeg ik m'n pizza nog niet helemaal op, was erg machtig. We werden vanaf de grond aangestaard door vier poezen die naast ons zaten en alles volgde wat we deden haha. Nog een koffie na en het meisje wat ons bediende vroeg of we morgen weer terug kwamen, nou misschien wel! 

Nu zitten we uit de buiken op de bank...t is al weer over half 12 dus ga zo m'n bed maar eens opzoeken....