Italië dinsdag 5 september 2017

Om uur of 8 werden we wakker, maar t was nog zo donker op de kamer door de rolluiken, dat het veeeeeel vroeger leek. Alles even bijgelezen op de tablet en toen eruit voor ons ontbijtje...

De route van vandaag zou naar Monte Baldo gaan een berg langs t Gardameer waarvan je een mooi uitzicht op t meer hebt.... ik had speciaal gelet op t weer en vandaag zou daar de mooiste dag voor  zijn. Wij op weg, schitterende route die ons richting Riva del Garda stuurde, t werd al aardig druk hier, veel mensen, auto's en fietsers. Nergens een plekje om even te kunnen stoppen, wat dat betreft zijn de Italianen ook erg ongeduldig...ze toeteren niet maar komen wel rakelings langs je geschoten als t ze te lang duurt..... Via Torbole zijn we naar Malcesine gereden waar de kabelbaan was. Hier aangekomen stonden we in de file om af te slaan richting de parkeerplaatsen, toen we langs de entree vd kabelbaan reden zagen we me toch een rij staan, dat we beide zoiets hadden van moeten we hierin wachten??? Misschien dat het heel snel gaat misschien ook niet...leek wel dat iedereen gewacht had op deze stralende dag..... maar we hadden er geen zin in en dat in de bakkende zon..De ene parking was ook al vol dus iedereen schoot de andere op, alles was heel krap....dus we zijn doorgereden en omgedraaid...

Weer in Torbole zagen we een parkeerplaatsje dus snel gestopt voor een fotootje en weer door, je mocht er ook maar een uur staan.... de TomTom ingesteld op Rovereto. We wilde naar de klok met uitzicht over de stad gaan kijken .... nou nou er klopte geen bal van, we kwamen bij Sacrario Militare di Castle Dante, maar deze was gesloten, ging pas om 2 uur weer open en t was kwart over 1.... dus wat doen we??? Nou we waren net een mac voorbij gereden dus maar weer terug op zoek.... reden we natuurlijk verkeerd van ellende m'n mobiel erbij gepakt om t op te zoeken en de mac was zo gevonden. Daar wat gegeten en toen weer terug omhoog de berg op en kwamen we weer langs Sacrario Militare. Nu stond t hek open, gestopt en even een kijkje genomen. Sinds 1936 staat dit ronde gebouw hier, het gedenkt de slachtoffers uit de eerste Wereldoorlog. Maar liefst 21.000 namen van Italiaanse, Hongaarse en Oostenrijkse soldaten stonden binnen in t gebouw op een marmeren tegel gebeiteld. We hebben rond gelopen en zijn daarna op zoek gegaan naar de grote klok... vanaf waar we nu stonden zagen we hoger gelegen een vlag dus t vermoeden was dat t daar was, maar hoe komen we daar??? Nergens stond t aangegeven...... nou uiteindelijk na een half uur gezocht te hebben en ondertussen voor de derde keer langs de Sacrario te zijn gekomen zaten we op t goede spoor.... de Campana dei Caduti ( klok vd gevallenen) ook Maria Dolens genoemd.  We moesten nog betalen ook 4 euro pp, toen we naar buiten wilde lopen stond er een vrouwtje achter me te brabbelen in t Italiaans en t woordje video begrepen we wel... ze wilde ons meetronen naar een zaaltje voor een Engelstalige film... wij wilde eerst naar buiten.... Dat hebben we ook gedaan...  op naar de klok, deze werd in 1924 gegoten uit het brons vd kanonnen die door de oorlogvoerende landen waren geschonken. Later werd hij nog opnieuw gegoten en sinds 1965 hangt hij op deze plek.... er was een soort van park met allemaal foto's vd geschiedenis van deze klok....hoe t tot stand is gekomen enz...

We hadden geluk dat er helemaal niemand bij de klok was, dus ff tijd voor wat foto's zonder andere mensen erop. Toen naar binnen voor de film...... ondertussen was t al bijna half 6 en we wilde eigenlijk nog naar een kerk die tegen de rotsen was gebouwd, deze moest ook in de buurt liggen, maar ja t begon weer hoe komen we daar..en waar in vredesnaam ligt ie.... nou uitgevogeld dat t aan de SS46 moest zijn, de Tom Tom leidde ons goed maar John reed door ipv af te slaan, dus zaten we op de verkeerde weg... toen maar t eerstvolgende plaatsje ingetikt " Vallarsa". Het is hier allemaal zo smal dat je amper kunt keren.... maar goed bij Vallarsa konden we de weg weer terugnemen en uiteindelijk kwamen we langs Eremo di San Colombano.... een plek met panoramisch uitzicht moest er zijn, nou als er dan ook een parkeerplekje voor de auto was, nee hoor, natuurlijk niet... t eerste weggetje ingeslagen en de auto neergezet en weer terug gelopen langs de vangrail naar t kleine vrij gemaakte plekje om t vast te kunnen leggen op foto. Toen weer naar de auto en daarmee naar beneden gereden tot we niet verder konden, en vanhieruit kon je via een 102 tellende trap er komen, maar het was niet open vandaag, nu was t denk om half 7 toch niet meer open geweest... jammer, het was gebouwd eind van de 10e eeuw en in 1996 heropend met oa fresco's. 

We hadden ondertussen al weer trek gekregen, miepie ingesteld op hotel en 3 kwartier later waren we weer in Terlago, niet bij het hotel maar t restaurant van gisteren, nou wat bleek t restaurant was vandaag gesloten, hè wat jammer nou... via miepie zoeken naar ander restaurant... ja ook dicht, de volgende heen gereden welja ook dicht... laten we teruggaan naar t hotel en t even vragen want straks blijven we rijden en is alles dicht.... man van het hotel moest al lachen, ja dat wordt geen eten vanavond zei hij haha... maar we konden naar La Stube del Galletto in Cadine, een anderhalve km verderop, nu hadden we dit al een paar keer gezien maar we dachten dat t meer een café was dan eetgelegenheid, maar we hebben er heerlijk gegeten, eindelijk vlees en geen pizza en nog een toetje na. In het hotel nog een koffie op en toen naar boven...

En zo eens kijken of t lukt om de laptop op te starten voor wat foto's bij t verslag te doen.